Geriye Dönüp Baktığımda

“Yer, Türkiye Büyük Millet Meclisi Tarih, 1 Mart 1994

İlahlar kurban istiyor. Mecliste sözde dokunulmazlık görüşmeleri yapılacak, sonra da dokunulmazlıklar kalksın mı, kalkmasın mı diye oylama yapılacak! Oysa bunlar birer formalitedir; devletin kapalı kapıları ardında verdiği karara hukuki bir kılıf uydurulacak…

O günlerde devletin kaptan köşkünde Başbakan Tansu Çiller, Emniyet Genel Müdürü Mehmet Ağar ve Genelkurmay Başkanı Doğan Güreş oturuyor. Onlar da Kenan Evren ve diğer devlet yöneticileri gibi siyaset defterini kanla yazıyorlar. Meclis her devirde olduğu gibi yine bir noter görevi görüyor, iradesi yok; ona düşen iş, devlet zirvesinin aldığı kararı onaylamak.

Milletvekili Ç. kürsüde konuşma yaparken yay gibi gergindir; titreyen sesinde zehir gibi bir acılık, bir çaresizlik okunuyor. İçinde kopan fırtınayı susturmaya, heyecanını belli etmemeye çalışıyor. Büyük hayallerle geldiği mecliste uğradığı şaşkınlığı, aldanmayı ve hayal kırıklığını söze döküyor. Ümitleri tarumar olmuş. Ç. de diğer Kürt milletvekilleri gibi tarihten ders çıkarmamanın bedelini ödüyor.”

(Arka Kapak Yazısı)